फेसबुक वरच्या कुबेर नावाच्या एका ग्रुप मध्ये ओळख झालेल्या पण कधी भेट न झालेला जयेश नलावडे हा युवक परवा एका कामानिमित्त विधान भवनात आला, सहज त्याला त्याच्या कामात मदत केली..त्यावर त्याने फेसबुक ला पोस्ट करून आभार मानले. तशी मला स्व:कौतुकाची सवय नाही , कारण हे सर्व आपल्या मुळे नाही तर साहेबांमुळे घडते याची नेहमी कल्पना असते.....तरीही असे कोणी दोन शब्द बोलले कि कामाला नक्कीच हुरूप येतो , फेसबुकला या मित्राने केलेली ही पोस्ट*
🏻🏻🏻🏻🏻🏻🏻🏻
#कुबेर_भेट_ग्रेट_भेट*
भाबडा प्रश्न...... हे दोन शब्द वाचल्यावर प्रत्येक कुबेराच्या डोळ्यासमोर राहते ती एकच व्यक्ती.......ते म्हणजे प्रशांत जोशी सर. अशा या भाबडा प्रश्नकार प्रशांत सरांशी आज भेट झाली ती एका मोठ्या गहण प्रश्नात पडलेलो असताना.
आज मी माझ्या एका बहिणीच्या एम. फार्मच्या ॲडमिशनमध्ये केंद्रीय प्रवेश प्रक्रियेचा केंद्रबिंदू असलेल्या ARC (Application Received Center) कडून झालेल्या चुकीवर उपाय शोधून काढण्यासाठी व अधिक माहिती घेण्यासाठी तंत्रशिक्षण संचालनाय, मुंबई येथील कार्यालयात गेलो होतो. पण तेथील अधिकारी व कर्मचारी विद्यार्थ्यांची चूक नसतानाही तेच कसे चुकले हे सांगत काही मदत करण्यास तयार नव्हते. ARC च्या चुकीचे परिणाम एकूण तीन विद्यार्थ्यांना भोगायची वेळ आली होती.
तेव्हा त्या आॅफिसमधून बाहेर पडताना हा अन्याय विद्यार्थ्यांनी का सहन करायचा या विचाराने चिड आली होती. त्यात तेथील कर्मचारयांची भाषा ऐकूण अजूनच पारा चढला. या गोष्टीची कुठेतरी तक्रार झालीच पाहिजे असा विचार केला आणि काहीतरी मार्गदर्शन मिळेल या हेतूने प्रशांत जोशी सरांना फोन लावला.
प्रशांत सर विधानभवनातच आॅफिसमध्ये होते. त्यांनी मला आॅफिसलाच बोलावून घेतले. आॅफिसमध्ये पोहोचल्यावर सरांनी सर्वप्रथम तब्येतीची विचारपूस केली आणि त्यानंतर चहापाणी करून अडचण समजून घेतली. मूळ प्रश्न समजल्यावर सरांनी लगेच तंत्रशिक्षण मंत्र्यांच्या सहाय्यकांना काॅल केला व ते स्वत: त्यांच्या आॅफिसमध्ये घेऊन गेले. वेळात वेळ काढून मदतीसाठी नेहमीच अग्रेसर अशा प्रशांतसरांबद्दल जे आजपर्यंत अनेक पोस्टमध्ये वाचलं होत ते प्रत्यक्षात अनुभवलं.
त्यानंतर तावडे साहेबांच्या सहाय्यकांनी लगेच तंत्रशिक्षण विभागाच्या सहसंचालकांना काॅल करून प्रश्न सोडविण्याची विनंती केली. वरून दबाव आल्यानंतर ज्या कर्मचारयांनी सकाळी असहकाराची भूमिका घेतली होती त्यांनी संध्याकाळी लगेच त्यांच्या अधिकाराखाली ॲडमिशन कनफर्म करून देण्याचे मान्य केले.
त्यानंतर तावडे साहेबांच्या सहाय्यकांनी लगेच तंत्रशिक्षण विभागाच्या सहसंचालकांना काॅल करून प्रश्न सोडविण्याची विनंती केली. वरून दबाव आल्यानंतर ज्या कर्मचारयांनी सकाळी असहकाराची भूमिका घेतली होती त्यांनी संध्याकाळी लगेच त्यांच्या अधिकाराखाली ॲडमिशन कनफर्म करून देण्याचे मान्य केले.
काम झाल्यावर परत प्रशांत सरांनी मला धनंजय मुंडे साहेबांच्या बंगल्यावर बोलवून घेतले व मस्तपैकी पोहे खाऊ घातले. हेल्थ प्राॅब्लेममुळे बाहेरचे काही खाता येत नसल्यामुळे दिवसभर भुकेल्या पोटाला पोह्यांनी खूप मोठा आधार दिला. प्रशांत सर पोह्यांसाठी खरच मनापासून धन्यवाद नाहीतर घरी पोहोचेपर्यंत पार वाट लागली असती. पोहे खाऊन झाल्यावर एक सेल्फी घेऊन सरांचा निरोप घेतला. Abhijeet दा तू प्रशांत सरांच्या आजच्या रक्षाबंधनच्या पोस्टवरील कमेंटमध्ये म्हटलास त्याप्रमाणे सरांनी एका छोट्या गोड मुलीला खिशातून चाॅकलेट दिले आणि त्यातून खरंच प्रशांत सर त्यांच्या स्वभावाने चाॅकलेटसारखा गोडवा वाटत असतात हे जाणवले.
तेव्हा प्रशांत सरांचे आभार मानावे तेवढे कमीच आहेत. कारण त्यांच्या मदतीमुळेच आज तीन विद्यार्थ्यांचे एक शैक्षणिक वर्ष वाचले. आणि अजून महत्त्वाचे म्हणजे त्यापैकी एक मुलगी ही GPAT Qualified आहे, ज्यामुळे तिला प्रति महिना १२००० Stipend मिळणार आहे. जर ॲडमिशन झाले नसते तर तिची सर्व मेहनत वाया गेली असती.
आजच्या अनुभवातून मला एक सांगावस वाटतं की आपण समूहातर्फे अनेकवेळा प्रत्यक्ष मदतीचे कार्य करतच असतो, पण आज या घटनेतून आपल्या समूहाने अप्रत्यक्षरित्या त्या तीन विद्यार्थ्यांची अत्यंत महत्त्त्वाची अशी मदत केली आहे.
कारण आज कुबेरकर नसतो तर प्रशांत सर आणि मी अपरिचीत असतो. त्यामुळे कुबेर वृक्षाचे मूळ संतोष सरांचेही आभार.
आजच्या अनुभवातून मला एक सांगावस वाटतं की आपण समूहातर्फे अनेकवेळा प्रत्यक्ष मदतीचे कार्य करतच असतो, पण आज या घटनेतून आपल्या समूहाने अप्रत्यक्षरित्या त्या तीन विद्यार्थ्यांची अत्यंत महत्त्त्वाची अशी मदत केली आहे.
कारण आज कुबेरकर नसतो तर प्रशांत सर आणि मी अपरिचीत असतो. त्यामुळे कुबेर वृक्षाचे मूळ संतोष सरांचेही आभार.
